De zo bijzondere ervaringen met de voorstelling Ontmoet ELKander in december 2017 smaakten naar meer, er startte een toneelclub en al snel schreef Noeke een verhaal voor een nieuw theaterstuk. Nauwe samenwerking tussen gedreven regisseur Channah en muzikaal multi-talent Simone leidde ertoe dat spelers en muzikanten op de woensdagochtend wekelijks repeteren.
Eerst los van elkaar en inmiddels deels ook samen. Ook het Odensekoor levert een bijdrage, onder de bezielende leiding van Veronique en met Erik aan de piano. Eind maart opent het MLA wederom de deuren voor ons zodat wij daar Dat had je gedroomd! op de planken kunnen brengen.
Omdat we veel leerden van de ervaringen met ons eerste theaterproject houden we alles nu zo simpel mogelijk, met minder scenes op minder locaties en een andere manier van omgaan met kostuums. Maar dat wil niet zeggen dat de kwaliteit van het geheel ook minder is! Door het wekelijks repeteren worden de spelers zeer gezien en hun (sluimerende) talenten herkend en al repeterend en combinerend met de muzikanten krijgt het stuk de juiste eindvorm waarbij improvisatie altijd het sleutelwoord blijft.
Het spel combineren met dat van buurtkinderen in de voorstelling was ook heel geslaagd. Daarom zijn we blij weer samen te werken met het Olympisch Kwartier. Theatergroep Combiwel doet actief mee en de Mode Makende Meiden zetten zich in voor het maken van kostuums. Naast hun inzet wordt de voorstelling dit keer financieel mogelijk gemaakt door bijdragen van ’t NUT Amsterdam en van het programma ‘Klein Geluk’ van het Fonds Nuts Ohra. (FNO) Liesbeth ter Brugge is creatief aan de slag en tekent voor het maken van het decor.
Hier vast een eerste indruk … In de beginscene neemt verteller Roland het publiek mee naar een kinderboekwinkel, waarbij de spelers de sfeer en gebeurtenis uitdrukken terwijl uiteenlopende muziek het geheel omlijst. Als de nacht is neergedaald in de met sluiting bedreigde kinderboekwinkel Sylvia’s boekenkast klinkt ineens zacht geritsel. Alsof iemand die niet slapen kan zijn toevlucht zoekt in een boek en wat bladert op zoek naar de juiste bladzij. Maar nee, hier speelt zich iets heel anders af: een schitterende boeken- en sprookjeswereld komt voor de ogen van het publiek tot leven. Over die nachtelijke scene klappen we niet verder uit de school, alleen een beetje over de spelers. Huisfotograaf Josien Wallast kwam op het lumineuze idee om sfeervolle foto’s te maken die op een schort afgedrukt de figuren aan het publiek laten zien. Wie regelmatig in de huiskamer van het Odensehuis komt, kan daar haar foto’s van opdrukken op meer schorten bewonderen.
In een scene waarin bestuurslid Henri meespeelt, schittert zijn tegenspeler Nico, de boekhouder, dusdanig dat de spelers zich daar steeds op verheugen. Hilariteit alom en ook genieten van het improvisatietalent van onze unieke clown Gré. Het vormen van een spelerskern kostte veel tijd, maar plezier en saamhorigheid zijn weer gewaarborgd bij de repetities en degenen die er actief aan meedoen worden er vrolijk van.
Is dit een eerste kennismaking met theater maken met mensen met beginnende dementie? Neem dan via de korte film (kwartiertje) van documentairemaker Marijke Schonewille een kijkje achter de schermen van de vorige voorstelling: